Από τον οβολό στο Bitcoin!

Λέξεις όπως, «κρυπτονομίσματα» ή «Cryptocurrency», «Blockchain» και «Bitcoin» πήγαν από το εντελώς άγνωστο στο λεξιλόγιο του μέσου ανθρώπου μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο.

Με τα κρυπτονομίσματα να υιοθετούνται γρήγορα από μεγάλα θεσμικά όργανα και να απολαμβάνουν της προσοχής των μέσων μαζικής ενημέρωσης, πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να βλέπουν τις δυνατότητές τους και να εκτιμούν ότι θα διαδραματίσουν τεράστιο ρόλο στο μέλλον μας.

Αλλά τι γίνεται με το παρελθόν τους και πως φτάσαμε από τον οβολό στα κρυπτονομίσματα;
Επειδή αρκετοί φίλοι εκφράζουν την επιθυμία να ενημερωθούν για την ιστορική διαδρομή και τα βασικά στοιχεία του κόσμου των κρυπτονομισμάτων, θα επιχειρήσουμε, πολύ συνοπτικά και περιεκτικά, να περιγράψουμε την ιστορική τους εμφάνιση και τα χαρακτηριστικά που οδήγησαν στα σημερινά δεδομένα.
Επειδή τα κρυπτονομίσματα είναι μια μορφή χρημάτων (ψηφιακή), θα ξεκινήσουμε με μια σύντομη ιστορία του ίδιου του χρήματος.

Οι πρώτοι άνθρωποι πιθανώς εμπορεύονταν αγαθά και υπηρεσίες απευθείας χωρίς κάποιον ενδιάμεσο, μια πρακτική γνωστή ως «ανταλλαγή». Προφανώς, με την πρόοδο και την ανάπτυξη του ανταλλακτικού εμπορίου, παρουσιάστηκε η ανάγκη για ένα μέσο ανταλλαγής, δηλ. αυτό που αποκαλούμε χρήματα.

Οι πηγές διαφωνούν μεταξύ τους σχετικά με το πρώτο αληθινό μέσο ανταλλαγής. Ορισμένες πηγές αναφέρουν τη χρήση μικροσκοπικών εργαλείων από την Κίνα το 1100 π.Χ. ως το πρώτο νόμισμα. Άλλοι επισημαίνουν τα νομίσματα που δημιούργησε ο βασιλιάς Αλυάτης της Λυδίας το 600 π.Χ. κλπ Ανεξάρτητα από τις διάφορες υποθέσεις, οι άνθρωποι άρχισαν να χρησιμοποιούν το νόμισμα ως μέσο ανταλλαγής.

Τη πρώτη χρήση χάρτινου νομίσματος τη συναντάμε στη Κίνα του 7ου αιώνα και πολύ αργότερα στο διεθνές εμπόριο που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη του 17ου αιώνα. Οι δε μεταφορές χρημάτων μεταξύ συναλλασσόμενων, εξ αποστάσεως, διευκολύνθηκαν από το τηλεγραφικό δίκτυο της Western Union, ήδη από το 1872. (Πηγή: TransferGoChannel /Youtube).

Η εισαγωγή του πλαστικού

Το «CHARG-IT» ήταν η πρώτη πραγματική τραπεζική κάρτα, που εκδόθηκε το 1946 από μια τράπεζα στο Μπρούκλιν, αλλά επέτρεπε σε ιδιώτες μόνο να κάνουν τοπικές αγορές. Η πρώτη ευρέως αποδεκτή πιστωτική κάρτα δεν εισήχθη πριν από το 1950, από το Diners Club Inc. Το 1958, η American Express Company εισήγαγε μια άλλη σημαντική κάρτα που χρησιμοποιήθηκε για ταξίδια και διασκέδαση.

Μια δεκαετία αργότερα, οι πιστωτικές κάρτες είχαν γίνει συνηθισμένο μέσο συναλλαγής ενώ επήλθαν πολλές και νέες βελτιώσεις. Οι μαγνητικές λωρίδες εισήχθησαν στη δεκαετία του 1960 για να καταστήσουν τις κάρτες ευκολότερες στη χρήση και τα τσιπ μετά το 1990 για να βελτιώσουν την ασφάλεια.

Η επανάσταση των κρύπτο και του blockchain

Πριν από το 1989, κάθε παρέμβαση και ανασχεδιασμός στα νομίσματα και οι βελτιώσεις που επήλθαν σ’ αυτά, μπορούν να θεωρηθούν ως μια πρόοδος που αποσκοπούσε στην ταχύτερη, ευκολότερη και ασφαλέστερη διεκπεραίωση των συναλλαγών που όντως αποδείχθηκε αποτελεσματική.

Ωστόσο, κάθε μορφή νομίσματος μέχρι αυτού του σημείου, δηλ. νομίσματα, χαρτονομίσματα, πιστωτικές κάρτες, βασίζεται σε ένα κεντρικό «τρίτο μέρος» για να λειτουργήσει. Η εμφάνιση των χρημάτων, του νομίσματος, εξαφάνισε την έννοια της απ ευθείας συναλλαγής μεταξύ δύο μερών.
Τα δε «τρίτα μέρη» (κράτη, τράπεζες) κατά κανόνα οφείλουν να είναι έμπιστα και αξιόπιστα εξαργυρώνοντας βεβαίως αυτή την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη από τους χρήστες των υπηρεσιών τους χρεώνοντας τα σχετικά τέλη.

Ο David Chaum, επιστήμονας υπολογιστών, άλλαξε την ιστορία των χρημάτων το 1989, εισάγοντας το DigiCash. Το DigiCash ήταν ένα κρυπτογραφικό σύστημα ηλεκτρονικών πληρωμών που επέτρεπε στους ανθρώπους να στέλνουν χρήματα με ασφάλεια και ανώνυμα. Το σύστημα είχε δύο νομίσματα: το eCash και το Cyberbucks.

Το DigiCash ήταν, κατ’ ουσίαν, το πρώτο κρυπτονόμισμα. Το σύστημα χρησιμοποίησε ένα σύστημα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας για συναλλαγές και ανταλλαγές εκτός αγοράς, και σύμφωνα με πληροφορίες πραγματοποιήθηκε μεταξύ των εμπόρων. Επωφελήθηκε από την υποστήριξη πολιτών και εμπόρων φιλελεύθερης νοοτροπίας και ορισμένων άλλων ομάδων που υποστήριζαν ένα διεθνές σύστημα πληρωμών που δεν ήταν υπό τον έλεγχο των κυβερνήσεων. Ήταν πραγματικά πολύ κοντά στο να γίνει το συμβατικό σύστημα ηλεκτρονικών πληρωμών.

Ωστόσο, η DigiCash υπέφερε από εσωτερικές συγκρούσεις και από έλλειψη αναγνώρισης και το εγχείρημα κατέληξε σε αποτυχία. Ο David Chaum εγκατέλειψε την εταιρεία το 1996 και η εταιρεία κατέθεσε πτώχευση δύο χρόνια αργότερα. Τα περιουσιακά της στοιχεία πωλήθηκαν στην eCash Technologies, η οποία εξαγοράστηκε από την InfoSpace το 2002.

Το Flooz ήταν ένα άλλο εικονικό νόμισμα στα τέλη της δεκαετίας του 1990, αλλά αποσύρθηκε.το 2001 εξαιτίας της μικρής υποστήριξης αλλά και πολλών εγκληματικών δραστηριοτήτων στην πλατφόρμα του. Άλλες ιδέες για ηλεκτρονικά συστήματα πληρωμών με ασφαλή πρωτόκολλα τήρησης συναλλαγών, όπως το B-Money και το BitGold εμφανίστηκαν αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκαν.

Στη συνέχεια όλων αυτών και συγχρόνως εντελώς διαφορετικό απ’ όλα τους, εμφανίστηκε το 2008, το Bitcoin. Το Bitcoin απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους, επειδή προσφέρει δυνατότητα για συναλλαγές μεταξύ ομότιμων χρηστών εκτός των συναλλαγών μεταξύ χρηστών και εμπόρων και καταργεί την ανάγκη για «αξιόπιστους τρίτους».

2008: Τα προβλήματα που έλυσε το Bitcoin

Πριν από το 2008, τα ηλεκτρονικά συστήματα πληρωμών είχαν ένα σημαντικό πρόβλημα εκτός από την διαφύλαξη του ιδιωτικού χαρακτήρα των συναλλαγών: τις διπλοεγγραφές παραστατικών.

Επειδή οι ψηφιακές συναλλαγές και οι υπογραφές ήταν ηλεκτρονικές, θα μπορούσαν να παραχθούν πολλά τέλεια αντίγραφα των παραστατικών και των εντολών των πελατών και έτσι να εκτελούνται εκ νέου συναλλαγές, από οποιονδήποτε έχει πρόσβαση στις λογιστικές εγγραφές.

Ο μόνος τρόπος για να προφυλαχθούμε από αυτό, ήταν να έχουμε μια κεντρική αρχή για να επαληθεύουμε τις συναλλαγές, σε ένα ιδιαίτερα φυλασσόμενο βιβλίο. Αλλά αυτό δεν απέκλεισε την ανάγκη για ένα επίσης αξιόπιστο «τρίτο μέρος», ούτε απέκλεισε τις δυνατότητες απάτης και παραβίασης της ασφάλειας ενώ παράλληλα το «τρίτο μέρος» χρεώνει επίσης υψηλές αμοιβές για την επαλήθευση των συναλλαγών.

Μετά την οικονομική κρίση του 2008, ο Satoshi Nakamoto, ένα άγνωστο πρόσωπο (ενδεχομένως, μία ομάδα ανθρώπων) παρουσίασε στον κόσμο το Bitcoin λύνοντας το πρόβλημα των διπλών δαπανών. (Πηγή: mobilepaymentstoday.com)

Όπως και το DigiCash, το Bitcoin είναι ένα ηλεκτρονικό σύστημα μετρητών ασφαλισμένο με κρυπτογράφηση, αλλά ο Satoshi Nakamoto για πρώτη φορά εισήγαγε την έννοια και παράλληλα την τεχνολογία της αποκέντρωσης και την ιδέα των blockchains.

Το blockchain είναι ουσιαστικά μία σειρά καταχωρίσεων που αφορούν συναλλαγές, σε ένα δημόσιο βιβλίο (ledger). Κάθε καινούρια ομάδα καταχωρήσεων -ένα «block»- συνδέεται με τα προηγούμενα, δημιουργώντας μία «αλυσίδα» καταχωρίσεων, δηλαδή ένα «blockchain».
Τα blocks αυτά συνδέονται μονοσήμαντα μεταξύ τους. Προκύπτουν δε μέσα από μια διαδικασία που ονομάζουμε «proof of work», κατά την οποία επιτυγχάνεται η αλγοριθμική επίλυση ενός «δύσκολου» υπολογιστικού προβλήματος.

Κατ’ αυτό τον τρόπο, το blockchain λειτουργεί ως ένα αποκεντρωμένο (decentralized) λογιστικό καθολικό, το οποίο είναι κοινό για όλους τους συμμετέχοντες, μιας και όλοι οι εμπλεκόμενοι αποθηκεύουν ένα αντίγραφό του, κάτι που εξασφαλίζει την ασφάλεια και τη διαφάνεια των συναλλαγών.

Η ειδοποιός διαφορά -αναφορικά με την προστασία- προκύπτει από το γεγονός ότι δεν είναι πλέον απαραίτητη η ύπαρξη μιας ενδιάμεσης «έμπιστης» αρχής (πχ. μιας τράπεζας), ενώ η εμπιστοσύνη των συναλλασσομένων μερών βασίζεται σε αλγοριθμική επιβεβαίωση.

Η δημόσια πρόσβαση στο blockchain διευκολύνει τη διαφάνεια στις συναλλαγές και τη διάχυση της πληροφορίας. Διευκολύνεται επίσης η ελεγκτική διαδικασία με την εξάλειψη κάθε ενδεχομένου παραβάσεων, εξαιτίας της δημόσιας φύσης των δεδομένων. Ταυτόχρονα, εκλείπει και η ανάγκη για ενδιάμεσα μέρη που αυξάνουν τα κόστη, αφού όλες οι πληροφορίες που αφορούν στη συναλλαγή βρίσκονται κρυπτογραφημένες μέσα στο blockchain.

Έτσι, για παράδειγμα οι τράπεζες μπορούν να εξοικονομήσουν αρκετά δισεκατομμύρια κάθε χρόνο με την ελαχιστοποίηση του χρόνου διακανονισμού αλλά και την κατάργηση μίας σειράς διαδικασιών που κοστίζουν σε χρόνο και χρήμα.

Από εκεί και πέρα, υπάρχουν μία σειρά από υπηρεσίες και λύσεις στον χρηματοπιστωτικό κλάδο που θα μπορούν να γίνουν καλύτερες, πιο ασφαλείς και να απαιτούν λιγότερο χρόνο υλοποίησης με τη χρήση του blockchain. Όπως υπάρχουν και αρκετές ακόμη ιδέες που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τη συγκεκριμένη τεχνολογία και να δημιουργήσουν πολλά νέα προϊόντα και λύσεις για τον χρηματοπιστωτικό κλάδο.

Για να δημιουργήσει ένα ελεύθερο νόμισμα αξίας, το Bitcoin εισήγαγε την σπανιότητα. Ορισμένα μέλη του δικτύου επιβραβεύονται με κρυπτονομίσματα (Bitcoin) όταν επιλύουν σύνθετους μαθηματικούς υπολογισμούς. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται εξόρυξη. Το σύστημα έχει σχεδιαστεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε μόνο 21 εκατομμύρια Bitcoins να μπορούν να εξορυχτούν, καθιστώντας το κρυπτονόμισμα σπάνιο και πολύτιμο.

Ο Nakamoto ξεκίνησε το σύστημα στις αρχές του 2009. Έγινε αρχικά δεκτό με μεγάλο σκεπτικισμό, αλλά σταδιακά αγκαλιάστηκε από τον κόσμο. Από τα μέσα του 2017, το Bitcoin αξίζει χιλιάδες δολάρια, με τους ειδικούς να εκτιμούν ότι η τιμή του έχει τη δυνατότητα να ανέλθει σε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια.

Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά συστήματα πληρωμών, το Bitcoin παρέχει μεγάλη ανωνυμία, παρ όλο που κάθε συναλλαγή είναι ορατή στο διηνεκές και διαφανής. Επειδή δεν απαιτεί προσωπικές πληροφορίες από τους χρήστες του, οι κυβερνήσεις ή οι τράπεζες, δεν μπορούν να παρακολουθούν τις οικονομικές συναλλαγές των πολιτών στο σύστημα, παρόλο που οι συναλλαγές μεταδίδονται δημοσίως.
Παρέχει επίσης μεγαλύτερη ασφάλεια λόγω του αποκεντρωμένου χαρακτήρα του, μικρότερο κόστος συναλλαγών και μεγαλύτερη ταχύτητα.

Όσο περισσότεροι άνθρωποι κατανοούν το Bitcoin και πώς λειτουργεί, τόσο περισσότερο ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στο νέο σύστημα. Η τεχνολογία blockchain του Bitcoin και η αποκεντρωμένη φύση του, οδήγησαν σε νέους δρόμους και έφεραν την νέα εποχή των κρυπτονομισμάτων.

Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος και για άλλες τεχνολογίες blockchain, που ήταν τροποποιήσεις του σχεδιασμού του Bitcoin, για να εμφανιστούν. Είχαν διαφορετικές ιδιότητες και ιδιαιτερότητες στη λειτουργία τους.
Σήμερα όλα τα κρυπτονομίσματα μετά το Bitcoin αναφέρονται ως altcoins.
Ορισμένα προσφέρουν ταχύτερες πληρωμές από το Bitcoin, άλλα προσφέρουν περισσότερη ανωνυμία και ορισμένα από αυτά προτίθενται να κάνουν ευκολότερη τη δημιουργία προσαρμοσμένων Blockchains. Τα Litecoin, Ripple, Monero και Ethereum συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο σημαντικών από αυτά τα κρυπτονομίσματα.

Η τεχνολογία blockchain – τα ασφαλή, αμετάβλητα βιβλία που αποθηκεύουν αμετάβλητες πληροφορίες – έχουν εφαρμοστεί σε πολλές εργασίες της παγκόσμιας βιομηχανίας, της οικονομίας και της κοινωνίας.
Η τεχνολογία, αν και βρίσκεται ακόμη σε στάδιο εκκίνησης, έχει τεράστιες δυνατότητες να ταράξει τα νερά σε πολλούς κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής και να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά μας.

Ο μετασχηματισμός αυτός έχει ήδη ξεκινήσει και εκείνοι που ενημερώνονται περισσότερο, είναι αυτοί που θα αποκομίσουν τα μεγαλύτερα οφέλη.

Αποποίηση ευθυνών
Αυτό το άρθρο προορίζεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν αποτελεί προσφορά ή προσέλκυση προσφοράς για αγορά ή πώληση ή σύσταση, επικύρωση ή χορηγία για προϊόντα, υπηρεσίες ή εταιρείες. Ούτε η ιστοσελίδα ούτε ο συγγραφέας ευθύνονται, άμεσα ή έμμεσα, για οποιαδήποτε ζημία ή απώλεια που προκλήθηκε ή φέρεται ότι προκλήθηκε, από ή σε σχέση, με τη χρήση ή την εξάρτηση από οποιοδήποτε περιεχόμενο, αγαθά ή υπηρεσίες, που αναφέρονται στο παρόν άρθρο.
Δήλωση της ιστοσελίδας
H σελίδα Crypto Hellenic Bloc, δημιουργήθηκε και λειτουργεί σε εθελοντική βάση, από μία ομάδα φίλων της τεχνολογίας blockchain και των κρυπτονομισμάτων, με σκοπό την πληροφόρηση και την προώθηση της υπεύθυνης και ασφαλούς ενσωμάτωσης τους στην καθημερινή ζωή. Όλες οι εικόνες, τα βίντεο ή τα κείμενα τρίτων, ανήκουν αποκλειστικά στους δημιουργούς τους και αναδημοσιεύονται μόνο για λόγους πληροφόρησης.